روز تاريك

 سينه ام درياي غم

 ديده بيمار و

 سري آشفته باز

 مي روم در دشت شب

 گيج و منگ از التهاب

 بغض سنگيني كنون

 بسته راه سينه را

 من كنونم بي هدف

 من كجا ؟

 اينجا چرا ؟

 شهوت يك گفتگو

 فارغ از صد التهاب

 ديدن يك حرف عشق

 در درون دشت خواب

 ديگر  اكنون خسته ام

 گفتگويم هجو و پست

 مي روم باز و كنون

 پشت سر يك دشت سرد

 غول شب در گوش من
 
 مي دهد نجوا كه باز

 هيچ كس در انتظار

 باز ننشسته تو را

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: